María do Cebreiro has published literary reviews in different magazines, such as Anuario literario de estudos galegos, Grial, A Trabe de Ouro or Anales de la Literatura Española Contemporánea. She collaborated on the El País’ supplement Luces, with her monthly section “Centro e periferia”, and worked for a year as a critic for the programme Diario cultural in Radio Galega. She is the author of the literary essays As terceiras mulleres (2005) and Fogar impronunciable. Poesía e pantasma (Galaxia, 2011). In the field of academic publications, her main works are her Manual de Teoría de la literatura (Castalia, 2006), co-written with Fernando Cabo Aseguinolaza, and the chansonnier of Cuban popular music Te seguirá mi canción del alma (USC, 2008), co-written with Yolanda Novo Villaverde. She selected and translated into Galician the lyrics of African-American folk songs in Damas negras (2001) and wrote the Galician version of Tres vidas by Gertrude Stein (2005)
«Quen teme a Marilyn Monroe?»
Nas últimas semanas tense falado moito do libro Fragmentos, miscelánea de de cartas, notas e poemas escritos por Marilyn Monroe entre os anos 1943 e 1962. Nunha ambiciosa operación comercial, os editores Bernard Comment e Stanley Buchthal están tentando converter a unha actriz en autora. Non sabemos se o plan terá éxito, mais no entanto podemos preguntarnos cómo dialogou Marilyn coa literatura dos seus contemporáneos. Nesa tarefa axúdannos as reproducións facsimilares dos seus manuscritos e mecanoscritos, incluídas nestes Fragmentos, e onde non son estrañas as vacilacións e as tachaduras. Algo neuroticamente Mallarmé sostivo que “o mundo existe para ir parar […]
«Deixar de viaxar»
Non hai historia da literatura que non sexa unha historia das viaxes. Aínda que dende a escola nos afixeron a pensar as culturas nos termos da súa fundación, o certo é que resulta máis doado datar os seus desprazamentos. Comezamos a coñecer as tormentas de area do deserto por Heródoto, que non era nómade, e a cor do mar dos gregos por Homero, do que pouco sabemos e que se cadra nunca existiu. Ao longo do século XX, as empresas editoriais galegas souberon, mal que ben, alimentar o apetito voraz dos viaxeiros. O xénero da guía, cultivado por autores como […]