«Esperábase moito da poeta María do Cebreiro desde que en 1998 publicou o primeiro libro. As mellores expectativas sobardaron c’Os hemisferios (Galaxia, 2006), un título xa referente neste comezo do XXI. A autora soubo atopar no diálogo paradoxal a canle idónea para poñer algunha das súas grandes virtudes (a axilidade, a laboriosa espontaneidade do verso) ao servizo dunha crítica da comunicación.
Malia que se conserven certos achados formais con respecto a ese unanimemente recoñecido poemario, Cuarto de outono (Sotelo Blanco, 2008) e Non son de aquí (Xerais, 2008) intensifican con maior subxectividade e novas ferramentas de comprensión a paraxe case conceptual que (nós, as inadaptadas) (Sociedad de Cultura Valle-Inclán, 2002) abría hai sete anos. Segundo declarou a propia autora no Diario Cultural da Radio Galega, as dúas novas entregas de 2008 integraban nos inicios unha mesma obra que se escindiu. Pescudar os motivos de tal elección e recoñecer o que individualiza cada un dos tomos son procesos que ben poderían cobrar sentido en paralelo.»